Είναι το συχνοτερο από τα σύνδρομα παγίδευσης περιφερικών νεύρων.

Επιβαρυντικοί παράγοντες για την εμφάνιση του είναι η παχυσαρκία, το κάπνισμα, το αλκοόλ, ρευματικές παθήσεις και παθήσεις του θυροειδούς.

Στον φυσιολογικό καρπιαίο σωλήνα υπάρχει αρκετός χώρος για το μέσο νεύρο και τους καμπτήρες τένοντες κάτω από τον εγκάρσιο σύνδεσμο του καρπού.

Σε περίπτωση τραυματισμού ή καταπόνησης λόγω επαναλαμβανόμενων κινήσεων μπορεί να εμφανιστεί οίδημα με αποτέλεσμα την άσκηση πιέσεως στο μέσο νεύρο.

Η μακροχρόνια πίεση προκαλεί ισχαιμία.

Παρουσιάζεται με αιμωδίες, καυσαλγία, υπαισθησία στα πρώτα 3 δάκτυλα και στην κερκιδική πλευρά του παράμεσου δηλαδή στην περιοχή κατανομής του νεύρου.

Δεν είναι σπάνιο να πέφτουν αντικείμενα από το χέρι.

Σε προχωρημένες περιπτώσεις υπάρχει ατροφία του θέναρος (τμήματος των μυών της παλάμης).

Η διάγνωσή του γίνεται από την κλινική εικόνα και με το ηλεκτρομυογράφημα όπου παρουσιάζονται χαρακτηριστικές αλλοιώσεις.

Συνήθως η συντηρητική θεραπεία (νάρθηκας και κορτικοστεροειδή) δεν αποδίδει οπότε η χειρουργική αποσυμπίεση με διάνοιξη του εγκαρσίου συνδέσμου (υπό τοπικό αναισθητικό) είναι αναγκαία.

Με την προϋπόθεση ότι αυτή θα γίνει έγκαιρα, ο ασθενής απαλλάσσεται πλήρως από τα ενοχλήματά του.

Σε αντίθετη περίπτωση, αν η επέμβαση καθυστερήσει μπορεί να παραμείνουν μόνιμες βλάβες (π.χ. οριστική ατροφία μυών θέναρος).